Jeżeli chodzi o gramofony Unitry to dwa modele zasługują na szczególną uwagę miłośników czarnych placków – Adam i Daniel. W tym wpisie zapoznamy się ze szczegółami konstrukcyjnymi jedynego w pełni automatycznego gramofonu wyprodukowane przez Unitrę czyli Daniela. Cechy szczególne tego gramofonu to :
- Sensory dotykowe zamiast klasycznych, mechanicznych przełączników.
Sensory to dosyć wyuzdane jak na lata 70 rozwiązanie technologiczne. Palec użytkownika obsługującego gramofon “zwiera ” bruzdę dwóch metalowych półksiężyców, które następnie wysyłają sygnał do dalszej części układu sterowania automatyką. Wydaje się, że inżynierowie Unitry dążyli do wyeliminowania psujących się mechanicznych przełączników , których bolączką były utleniające się styki. W praktyce obsługa sensorów dla jednych jest wielką przyjemnością natomiast dla drugich wręcz przeciwnie 🙂
- W pełni amortyzowany stół , który zapewnia odizolowanie gramofonu od powierzchni drgającej na której spoczywa gramofon. Bardzo przydatne rozwiązanie podczas korzystania z gramofonu w pomieszczeniu z falującą podłogą.
- Rozbudowane elektronika sterująca pełną automatyka.
Bardzo wiele Danieli wymaga gruntownego przeglądu. Jego typowe bolączki to :
- niestabilne obroty
- zacinające się sensory
- przydzwięk od silnika
- Nieprecyzyjne trafianie w ścieżkę rozbiegową płyty po włączeniu sensora Start
- Problem z masą po niefachowym przelutowaniu wtyku Din na Rca.
Poniżej kilka fotek z wnętrznści Daniela.
Warto tego polskiego klasyka skrupulatnie wyczyścić w newralgicznych miejscach, skalibrować i na samym końcu wymienić fabryczną wkładką Unitry typu Mf xxx. Jej brzmienie jest beznadziejne. Nakłada ona wyjątkowo skuteczny soniczny kaganiec na ten gramofon. Nawet wymiana na najtańszą, ale oryginalną wkładkę Audio Techniki zapewnia wykładniczą poprawę brzmienia 🙂
Jak ktoś naprawdę chce się cieszyć z odsłuchu winyli to jest wymiana wkładki jest obligatoryjna !!!!
